સિડની, 6 જાન્યુઆરી (વાર્તાલાપ) જો કોઈ વ્યક્તિ આપણને ફૂટપાથ પર અથવા મોલમાં ટક્કર મારે છે, તો અમે સામાન્ય રીતે તેને માફ કરીએ છીએ, અથવા તેની પાસે માફી માંગીએ છીએ અથવા એક બાજુએ જઈએ છીએ. પછી અમે તેના પર બૂમો પાડતા નથી, તેનો પીછો કરતા નથી અથવા તેના પર હુમલો કરતા નથી.
પરંતુ કારમાં બેસતા જ બધું બદલાઈ જશે. રોજિંદા જીવનમાં, મોટે ભાગે શાંત દેખાતા લોકો તેમનો ગુસ્સો ગુમાવે છે, હોર્ન મારવાનું શરૂ કરે છે અથવા અન્ય લોકો પર ચીસો પાડવાનું શરૂ કરે છે અને કેટલીકવાર અજાણ્યાઓની પાછળ દોડવાનું પણ શરૂ કરે છે. કામ અથવા ઘરની સમસ્યાઓ અચાનક અન્ય લોકો પર ગુસ્સામાં ફૂટી શકે છે.
રોડ રેજને કારણે અકસ્માતનું જોખમ વધે છે. ‘રોડ રેજ’ની ઘટનાઓનો ભોગ બનેલા લોકો ઘણીવાર તેમની સાથે કારમાં બાળકો હોય છે.
ડ્રાઇવિંગ આપણામાં સૌથી ખરાબ કેમ લાવે છે? અને સૌથી અગત્યનું, આપણે તેના વિશે શું કરી શકીએ?
‘રોડ રેજ’ સામાન્ય છે:
તાજેતરના સર્વેક્ષણો દર્શાવે છે કે ઓસ્ટ્રેલિયામાં રોડ રેજ સામાન્ય છે. સપ્ટેમ્બર 2024માં, વીમા કંપની NRMA દ્વારા કરવામાં આવેલા સર્વેક્ષણો દર્શાવે છે કે ઓસ્ટ્રેલિયામાં રોડ રેજ સામાન્ય છે.
સપ્ટેમ્બર 2024 માં, NRMA એ બે રાજ્યોમાં તેના 1,464 સભ્યોના સર્વેક્ષણની જાણ કરી હતી જેમાં જાણવા મળ્યું હતું કે ઘણા લોકોએ ‘રોડ રેજ’ની ઘટનાઓ જોઈ હતી. આમાં પાછળથી બેદરકારીપૂર્વક ડ્રાઇવિંગ કરીને ઓવરટેકિંગ (71 ટકા), ડ્રાઇવર અન્ય ડ્રાઇવરોને હેરાન કરે છે (67 ટકા), અન્ય ડ્રાઇવરો પર ગુસ્સાથી ઇશારા કરે છે (60 ટકા), જાણીજોઈને અન્ય વાહનોની સામે આવવું (58 ટકા), અન્ય લોકો લડતા હોય છે. ડ્રાઇવર સાથે ડ્રાઇવરને તેની કારમાંથી બહાર કાઢવા (14 ટકા), પીછો મારવો (10 ટકા), અને શારીરિક હુમલો (4 ટકા) જેવી પ્રવૃત્તિઓનો સમાવેશ થાય છે.
અન્ય વીમા કંપની, ‘બજેટ ડાયરેક્ટ’એ ગયા વર્ષે 825 લોકોના સર્વેક્ષણનો અહેવાલ આપ્યો હતો, જેમાં જાણવા મળ્યું હતું કે લગભગ 83 ટકા લોકોએ રસ્તા પર બૂમો પાડવા, દુર્વ્યવહાર અથવા અસંસ્કારી હાવભાવનો અનુભવ કર્યો હતો. આ કેસોમાં 2021 થી 18 ટકાનો વધારો થયો છે.
સર્વેમાં 87 ટકા મહિલાઓએ જણાવ્યું હતું કે તેમને રસ્તા પર અન્ય લોકો તરફથી બૂમો પાડવા, દુર્વ્યવહાર અથવા અસંસ્કારી હરકતોનો સામનો કરવો પડ્યો છે. ડ્રાઇવરના ગુસ્સાના સામાન્ય કારણોમાં પાછળથી ડ્રાઇવિંગ કરતી વખતે ઓવરટેકિંગ, કથિત અસભ્યતા વગેરેનો સમાવેશ થાય છે.
યુવાન પુરૂષ ડ્રાઇવરોમાં આક્રમક ડ્રાઇવિંગ વર્તન વધુ સામાન્ય છે.
‘રોડ રેજ’ એ વૈશ્વિક સમસ્યા છે. અભ્યાસ દર્શાવે છે કે જાપાન, અમેરિકા, ન્યુઝીલેન્ડ અને બ્રિટન જેવા સ્થળોએ ‘રોડ રેજ’ સામાન્ય છે.
રસ્તા પર કોને ગુસ્સો આવવાની શક્યતા વધુ છે?
આપણામાંના કેટલાક અન્ય લોકો કરતા ડ્રાઇવિંગ કરતી વખતે ગુસ્સે થવાની સંભાવના વધારે છે. સંશોધકોએ ‘ડ્રાઇવિંગ એન્ગર સ્કેલ’ નામના ટેસ્ટિંગ ઇન્સ્ટ્રુમેન્ટ દ્વારા આને શોધી કાઢ્યું છે.
આ પરીક્ષણનો ઉપયોગ કરીને કેટલાક અભ્યાસો દર્શાવે છે કે જે ડ્રાઇવરો સામાન્ય રીતે ગુસ્સે હોય છે તેઓ તે ગુસ્સાને આક્રમકતામાં ફેરવે છે. તેઓ સરળતાથી અસ્વસ્થ થઈ જાય છે, તેમની લાગણીઓ પર નિયંત્રણ ગુમાવે છે, વધુ જોખમો લે છે અને પરિણામે, ગુસ્સાને કારણે અકસ્માતો થવાની સંભાવના વધુ હોય છે.
સંશોધન દર્શાવે છે કે સ્ત્રી ડ્રાઇવરો પુરૂષ ડ્રાઇવરોની જેમ જ ગુસ્સે થવાની સંભાવના ધરાવે છે, પરંતુ તેઓ નકારાત્મક રીતે કાર્ય કરે તેવી શક્યતા ઓછી છે.
રસ્તા પર મારો ગુસ્સો ઓછો કરવા હું શું કરી શકું?
અમે જોખમોને સમજીએ છીએ કારણ કે રસ્તા પરની ભૂલો અથવા ખરાબ નિર્ણયોના ગંભીર પરિણામો આવી શકે છે.
સંશોધન સૂચવે છે કે જ્ઞાનાત્મક વર્તણૂકીય ઉપચારમાંથી લેવામાં આવેલી તકનીકો મદદ કરી શકે છે.
જ્યારે તમને ગુસ્સો આવે ત્યારે સમજવું જરૂરી છે. અન્ય લોકોની વર્તણૂક માટે વૈકલ્પિક સમજૂતી શોધવાનો પ્રયાસ કરવાથી સતર્કતા અને હળવાશને પ્રોત્સાહન આપવું જોઈએ અને ગુસ્સો ટાળવો જોઈએ.
અમેરિકન ઓટોમોબાઈલ એસોસિએશન પણ સૂચવે છે કે તમે તમારી જાતને વધુ વિચારશીલ ડ્રાઈવર બનાવીને રસ્તા પરની ઘટનાઓ ઘટાડી શકો છો. હંમેશા તમારા સૂચકોનો ઉપયોગ કરો, અન્યને ખલેલ પહોંચાડવાનું ટાળો અને અન્ય કારથી સુરક્ષિત અંતર જાળવો.
જ્યારે અન્ય ડ્રાઇવરો ગુસ્સામાં હોય ત્યારે શાંત રહેવાનો પ્રયાસ કરો અને તણાવ ઘટાડવા માટે તમારી મુસાફરીમાં વધારાનો સમય આપો. જો ગુસ્સામાં ડ્રાઇવિંગ એ એક સામાન્ય સમસ્યા છે, તો મદદ અથવા ગુસ્સો વ્યવસ્થાપન સંસાધનોનો વિચાર કરો.
ગુસ્સા વિશે વિચારવું, તેને ટાળવું, અથવા તેના વિશે જાગૃત રહેવાથી મોટો ફરક પડી શકે છે. ઘણીવાર વ્યક્તિ તેના મનમાં ગુસ્સો પેદા કરતી ઘટનાઓનું વારંવાર પુનરાવર્તન કરે છે, જેનાથી તેની નિરાશા વધે છે અને તેને શાંત રહેવું મુશ્કેલ બને છે. આ પરિસ્થિતિને ટાળવી મહત્વપૂર્ણ છે.
આગલી વખતે જ્યારે તમે વાહન ચલાવો, ત્યારે યાદ રાખવાનો પ્રયાસ કરો કે અન્ય ડ્રાઇવર, સાઇકલ સવાર અથવા રાહદારી પણ એક વ્યક્તિ છે. નાની ભૂલોને માફ કરવી વધુ સારું છે. ચાલો રસ્તા પર પણ ધીરજ અને સમજણ લાવવાનો પ્રયાસ કરીએ.